De Nederlandse kunstenaar Armando is op zondag 1 juli overleden. Dat heeft de Armando Stichting laten weten. Armando maakte in de jaren '60 deel uit van de Nul beweging en ging daarna als schilder verder.

Armando werd als Herman Dirk van Dodeweerd geboren op 18 september 1929 in Amsterdam. Het oeuvre van Armando ontstond altijd in de donkere schaduw van het oorlogsverleden. Hij groeide op in Amersfoort, vlak bij een concentratiekamp van de Duitse bezetters. Hij zag hoe gevangenen naar het kamp werden gevoerd en deed daarvan verslag in het boek ‘De Straat en het Struikgewas’, waarvoor hij in 1988 de Multatuli-prijs kreeg. In zijn vroegwerk waren bouten, touw en prikkeldraad vaak aanwezig, regelmatig in de kleuren zwart en rood. Later ging hij schilderen, telkens met een erg beperkt kleurenpallet. Zijn vaak monumentale doeken brengen rust, maar dragen ook de erfzonde van zijn generatie en die voor hem met zich mee.

Armando werd ook als violist gewaardeerd en was in zijn beginjaren ook als dichter actief. Als schrijver kreeg hij ook veel aandacht in de jaren '70 en '80 en hij kreeg in 1977 de Herman Gorterprijs voor poëzie en in 1985 de eerste Jacobus van Looyprijs voor letterkunde en beeldende kunst. Twee jaar later kreeg hij de Gouden Ganzenveer voor zijn bijdrage aan het Nederlands cultureel bezit en de verspreiding daarvan in Europa.

Armando overleed in de Duitse plaats Potsdam, waar hij een woning had en vaak was om te schilderen. Hij werd 88 jaar. Zijn werk is te bewonderen in talrijke musea en een groot deel van zijn collectie wordt getoond in het Museum Oud Amelisweerd in Bunnik.